เกี่ยวกับประวัติแบดมินตัน (ลูกขนไก่)

ปัจจุบันการเล่นแบดมินตันเป็นกีฬาปกติในชีวิตประจำวันของผู้คน และทุกวันนี้ แม้แต่คนเดียวก็ยังสนุกกับการเล่นแบดมินตันด้วยเครื่องให้อาหารลูกแบดมินตัน .

เกี่ยวกับแบดมินตัน มีความคิดเห็นเกี่ยวกับที่มาของแบดมินตันแตกต่างกันในศตวรรษที่ 14 และ 15 ไม้แบดมินตันดั้งเดิมปรากฏตัวครั้งแรกในญี่ปุ่น ซึ่งเป็นแร็กเก็ตที่ทำจากไม้ และเสียบขนนกเข้าไปในหลุมเชอร์รี่เพื่อทำแบดมินตันนี่คือการก่อตัวของเกมแบดมินตันเกมแรกในประวัติศาสตร์อย่างไรก็ตาม การออกแบบนี้ค่อยๆ หายไปจากระยะการมองเห็นของผู้คน เนื่องจากมีความทนทานต่ำและความเร็วในการบินที่ช้า

ราวศตวรรษที่ 18 เกมที่คล้ายกับเกมแบดมินตันดั้งเดิมของญี่ปุ่นเริ่มปรากฏในอินเดียลูกของพวกเขาทำจากกระดาษแข็งที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 6 เซนติเมตรมีรูเล็ก ๆ อยู่ตรงกลางและภายใต้ฟอยล์ของขนพวกเขากลายเป็นลูกขนไก่แบดมินตันในอินเดียกีฬานี้เรียกว่า ปูนา
เกมแบดมินตันสมัยใหม่มีต้นกำเนิดในอินเดีย ก่อตั้งในสหราชอาณาจักร

ในช่วงทศวรรษที่ 1860 กลุ่มนายทหารอังกฤษที่เกษียณอายุแล้วได้นำเกมที่คล้ายกับแบดมินตันชื่อ “Puna” จากมุมไบ ประเทศอินเดียกลับมา

ในปี พ.ศ. 2413 อังกฤษเริ่มศึกษาไม้ก๊อกและขนนก

ในปี 1873 ขุนนางชาวอังกฤษบางคนเล่นแบดมินตันในคฤหาสน์ของมินตันทาวน์ในขณะนั้นสนามกีฬาเป็นพื้นที่สีเขียวรูปมะระมีราวตาข่ายอยู่ตรงกลางตั้งแต่นั้นมา กีฬาแบดมินตันก็ได้รับความนิยม.

ในปี พ.ศ. 2418 แบดมินตันได้ปรากฏตัวขึ้นอย่างเป็นทางการในด้านการมองเห็นของผู้คน

ในปี พ.ศ. 2420 กฎข้อแรกของเกมแบดมินตันได้รับการตีพิมพ์ในอังกฤษ

หลังปี พ.ศ. 2421 อังกฤษได้กำหนดกฎเกณฑ์กีฬาที่สมบูรณ์และเป็นหนึ่งเดียวกันมากขึ้น โดยเนื้อหาโดยรวมมีความคล้ายคลึงกับแบดมินตันในปัจจุบัน

ในปี พ.ศ. 2436 สโมสรแบดมินตันในสหราชอาณาจักรค่อยๆ พัฒนาขึ้น และมีการจัดตั้งสมาคมแบดมินตันแห่งแรกขึ้น ซึ่งกำหนดข้อกำหนดของสถานที่และมาตรฐานการกีฬา

ในปี พ.ศ. 2442 สมาคมแบดมินตันอังกฤษได้จัดการแข่งขันแบดมินตันครั้งแรก

ในปี ค.ศ. 1910 แบดมินตันสมัยใหม่ได้ถูกนำมาใช้ในประเทศจีน

ในปี พ.ศ. 2477 กีฬาแบดมินตันระดับนานาชาติซึ่งจัดโดยเดนมาร์ก ไอร์แลนด์ เนเธอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ แคนาดา สหราชอาณาจักร และประเทศอื่นๆ ได้ปรากฏอย่างเป็นทางการต่อหน้าผู้คนทั่วโลกได้เกิดขึ้นในยุโรปและได้รับความสนใจอย่างกว้างขวาง

ในปี พ.ศ. 2482 สหพันธ์แบดมินตันนานาชาติได้ใช้ "กฎแบดมินตัน" ฉบับแรกที่ประเทศสมาชิกทั้งหมดปฏิบัติตาม

ในปี 1978 สหพันธ์แบดมินตันโลก (เรียกสั้นๆ ว่า BWF) ได้ก่อตั้งขึ้นในฮ่องกง และจัดการแข่งขันแบดมินตันชิงแชมป์โลกสองครั้งติดต่อกัน

ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2524 สหพันธ์แบดมินตันนานาชาติได้ฟื้นฟูที่นั่งทางกฎหมายของจีนในสหพันธ์แบดมินตันนานาชาติ ซึ่งเปิดหน้าใหม่ในประวัติศาสตร์แบดมินตันนานาชาติ

เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2528 การประชุมคณะกรรมการโอลิมปิกสากลครั้งที่ 90 ได้ตัดสินใจกำหนดให้แบดมินตันเป็นกิจกรรมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกอย่างเป็นทางการ

ในปี พ.ศ. 2531 แบดมินตันได้รับการจัดอันดับให้เป็นรายการแสดงในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่กรุงโซลด้วยความสำเร็จ

ในปีพ.ศ. 2535 แบดมินตันได้รับการจัดให้เป็นการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่บาร์เซโลนาอย่างเป็นทางการ โดยได้ 4 เหรียญทองในประเภทชาย หญิงเดี่ยว และคู่

ในปี 1996 ที่การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่แอตแลนต้า ได้มีการเพิ่มการแข่งขันประเภทคู่ผสมเพิ่มจำนวนเหรียญทองแบดมินตันโอลิมปิกเป็น 5 เหรียญ

ในปี 2548 สำนักงานใหญ่ของ IBF ได้ย้ายไปที่กัวลาลัมเปอร์

ในปี พ.ศ. 2549 ได้มีการเปลี่ยนชื่ออย่างเป็นทางการของสหพันธ์แบดมินตันนานาชาติ (IBF) เป็น สหพันธ์แบดมินตันโลก (BWF) สหพันธ์แบดมินตันโลกในปีเดียวกันนั้น กฎแบดมินตันใหม่ได้ถูกนำมาใช้อย่างเป็นทางการหลังจากทดลองใช้สามเดือนใช้ครั้งแรกใน Thomas Cup และ Uber Cup ในปีนั้น